Obok bibliografii ważnym osiągnięciem książki są ustępy omawiające stan badań nad poszczególnymi problemami. Warto tu podkreślić dużą użyteczność tego typu zestawienia zarówno dla celów dydaktycznych, jak i dla pracy naukowej. Obszerne omówienie po każdym rozdziale stanu badań nad omawianym zagadnieniem, tj. wyników dawnych i współczesnych badań naukowych, zreferowanie sprzecznych często poglądów różnych grup uczonych, słowem zreferowanie stanu dyskusji naukowych wraz z omówieniem stanowiska wybitniejszych badaczy i wskazaniem odpowiednich publikacyj, jest niewątpliwie cennym osiągnięciem autora. Wymagało to niezwykle szerokiego oczytania w zakresie literatury o sztuce i w zasadzie przerastało możliwości jednego uczonego.
Niemniej autor posiadając w tym zakresie dużą erudycję w odniesieniu do szeregu zagadnień daje wykład celny i wnikliwy. „Stan badań’1 ułatwia wgląd w bardzo obszerną lekturę, której czytelnik nie mógłby najczęściej samodzielnie w całości przestudiować, orientuje go w zagadnieniach szczegółowych, daleko wykraczających poza normalne ramy podręcznika. Ten typ zestawienia bibliograficznego ożywia martwy zazwyczaj i suchy materiał bibliograficzny i pozwala zarazem na odciążenie właściwego tekstu od kłopotliwego często w czytaniu bagażu biblio- graficzno-polemicznego. Oczywiście przydatność i trafność tego typu zestawienia zależy w poważnym stopniu od stanowiska badacza referującego materiał, od niego bowiem zależy właściwy dobór pozycji, słuszne wydobycie najistotniejszych problemów, co przy tego typu zwięzłym omówieniu ma duże znaczenie, wreszcie słuszność wniosków końcowych. Trzeba stwierdzić, że przy poważnych zaletach „Stanu badań“ Lavedana, zarówno dobór problematyki, jak i jej naświetlenie nie zawsze bywają trafne. Braki i błędne ujęcia występują najczęściej przy omawianiu problematyki badań nad sztuką nowożytną, zwłaszcza nowoczesną, częściej w zagadnieniach malarstwa i rzeźby niż architektury. Niemniej jako całość „Stan badań“ wraz z „Bibliografią“ stanowią ogromnie pożyteczną część pracy zarówno materiałowo, jak metodycznie.
