Maj 2017

Okresem największego rozwoju rzeźby romańskiej jest w. XII, do którego zalicza się, podobnie jak w architekturze, ostatnie lata XI stulecia. Również w tej dziedzinie cały wiek XI jest okresem bardzo ciekawych doświadczeń.

Z tego wszystkiego, cośmy powiedzieli wyżej, wynika, że - czy to pod wpływem sklepień kopulastych hiszpańsko-maurytańskich, czy armeńskich - wielu architektów w końcu wieku XI i na początku wieku XII używało w Anglii, Lombardii i Francji podobnego sposobu technicznego, polegającego na przerzucaniu łuków pod sklepieniem kopulastym, półkopulastym,…

Giovan Battista Baccicia (1639-1709) zasłynął niemal wyłącznie jako twórca gigantycznych dekoracji ściennych w kościele II Gesu, nad którymi pracował piętnaście lat (1667- 1682). Są to malowidła dekorujące strop nawy głównej, apsy- dy i wnętrze kopuły - o powierzchni dwukrotnie większej niż strop Kaplicy Sykstyńskiej. Freski Baccicii, iluzjoni-…

Po r. 1875 Manet przechodzi na jasne malarstwo efektów świetlnych. Oddziaływa na niego w tym czasie jego szwagierka, Berthe Morisot (1841 - 1895). Nie uczestniczy w wystawach impresjonistów, zostaje wierny oficjalnemu Salonowi, a zwłaszcza nie stosuje plamy dywizjoni- stycznej poza jednym, wyjątkowym obrazem, U ojca Lathuille (1879, Tournai). Le…

Jakież jednak postępy poczynił talent Velázqueza od czasu Kuźni Wulkana, nie mówiąc już o okresie sewilskim! Doskonałe operowanie światłem, rozedrganym w słońcu powietrzem nasyconym pyłkami kurzu pozwoliło malarzowi na osiągnięcie zadziwiających efektów kolorystycznych, niemal impresjonistycznych, jak w pejzażach rzymskich. Ten efekt…

Siena. W tym toskańskim mieście rywalizującym z Florencją rozwój przebiega zupełnie odmiennie: istnieje tu nieprzerwana ciągłość od Duccia di Buoninsegna (przed 1260-1319), ściśle związanego ze sztuką Ducenta, aż do połowy XV w. Wpływy obce i wewnętrzne przemiany nie rozbijają jednolitości stylu. Ten sam charakter łagodny i nieco manieryczny…

Rembrandt przestał być malarzem modnym. Zamówienia maleją, a wraz z nimi dochody. Artysta żyje ze swą służącą Hen- drickje Stoffels, którą przyjął, by prowadziła mu gospodarstwo i wychowała małego syna - Tytusa. Bez wątpienia zastrzeżenie w testamencie Saskii powstrzymywało Rembrandta od nadania temu związkowi charakteru legalnego małżeństwa. W…

Botticelli pod wieloma względami stanowi przeciwieństwo innych mistrzów szkoły florenckiej. Nie był on wielkim malarzem fresków i sława jego opiera się głównie na obrazach sztalugowych. Nie jest ani naturalistą, ani mistrzem perspektywy. Interesuje go bardziej rysunek niż bryła: ale nawet w rysunku mniej istotne jest określenie przedmiotu niż…

Wszystkie te elementy doprowadzają do zmiany stylu w sztuce francuskiej za panowania Ludwika XVI. Przedsmak tego daje nam już słynna Supplication aux orfevres Cochina (1754) i wydawnictwo Recueil d’antiquités égiptiennes, étrusques, grecques, romaines (1752 -1757) hrabiego de Caylus. Ale choć żar już płonie, brak jest jeszcze paliwa. Dostarczają…

Postacią najbardziej oryginalną, stanowiącą poniekąd przeciwieństwo Berniniego, był Alessandro Algardi (1602-1654). Nazywa się go niekiedy klasycystą, ale chyba niesłusznie: termin ten ma swoje źródło w tym, że Algardi nie poddaje się tendencjom baroku, że jego dynamizmowi przeciwstawia statykę, nerwowości - spokój, żywiołowej ekspresji - rys…