ARCHITEKTURA HISZPAŃSKA W BAROKU CZ. II
Twórcą tego narodowego stylu, a raczej jego inicjatorem, był José Simón Churriguera (zm. w 1679 r.), który pod koniec życia przybył z Barcelony do Madrytu, gdzie zbudował wielki ołtarz w kościele szpitalnym Montserrat, stanowiący prototyp tego rodzaju kompozycji. Właściwymi jednak propagatorami churrigueryzmu stali się synowie Joségo: Benito…
Czytaj więcej...
Wygląd rzeźb w wieku XV – kontynuacja
Popiersia. - Sprowadzenie postaci ludzkiej do głowy osadzonej na ramionach stanowi pewną abstrakcję. Celem jej jest ostrzejsze zaznaczenie indywidualności przez wydobycie twarzy na pierwszy plan. To poszukiwanie „charakteru“ stanowi wartość Niccola da Uzzano Donatella i wielu innych wizerunków, często pochodzących od mniej sławnych artystów: Mina…
Czytaj więcej...
Portret Francisca Lezcano
Don Sebastian de Morro był ulubionym karłem brata królewskiego, Fernanda. Veläzquez namalował go w pozycji siedzącej, ze stopami zwróconymi ku widzowi, a więc w skrócie perspektywicznym, podkreślającym ułomność ciała, jakby pozbawionego nóg. Kaftan koloru butelkowej zieleni, śnieżna biel kołnierza i mankietów, nasycona czerwień płaszcza -…
Czytaj więcej...
UCIECZKA DO NATURY
Pejzaż w rozumieniu XIX w. istnieje już w końcu XVIII stulecia we Francji i w Anglii. Być może, że nowoczesny pejzaż narodził się w ogóle w Anglii. W każdym razie najwybitniejsi artyści uprawiali go tu bez przerwy od XVIII w. Był on punktem wyjścia dla malarstwa Gainsbo- rougha, który nigdy go nie zarzucił. „Maluję - mawiał - portrety - by żyć,…
Czytaj więcej...
Le Brun i jego styl w sztuce
Tę skłonność Poussina do heroizacji pejzażu przejął jego uczeń Gaspard Dughet (1615-1675), działający również we Włoszech. Jego pejzaże ze sztafażem mitologicznym, jak również krajobrazy z okolic Frascati i Tivoli, odznaczają się niewielką samodzielnością - wpływ mistrza patronuje całej jego twórczości.
Czytaj więcej...
SCENY RODZAJOWE I PEJZAŻ
Malarstwo życia codziennego - genre, jest również ulubione w Holandii. Mieszczanin amsterdamski lubi być przedstawiany takim, jakim jest w swym domu, przy swej pracy, w swych rozrywkach. Jan Steen, Gerard Dou, Adriaen i Isaac van Ostade, Metsu i Terborch malują tego rodzaju sceny z niezwykłą drobiazgowością i żywą werwą. Mistrzami są Pieter de…
Czytaj więcej...
Prandtauer i założenia klasztorne
Spośród licznych pałaców pozawiedeńskich, budowanych przez Hildebrandta, na czoło wysuwa się rezydencja w Pom- mersfelden (Frankonia), wzniesiona dla biskupa z Bambergu. Jest to właściwie dzieło kilku architektów, wśród których jednak Hildebrandt odgrywał rolę czołową, toteż z jego nazwiskiem obiekt ten wiąże się przede wszystkim. Pałac…
Czytaj więcej...
Malowidła freskowe Pozza – dalszy opis
Olbrzymie malowidło pokrywające sklepienie całej nawy, a przedstawiające Alegorią misji jezuickich i triumf św. Igna- cego, oparte zostało na zasadach iluzjonizmu, ale specjalnego, który tu po raz pierwszy został wprowadzony. Stosując znany od dawna efekt architektury malowanej, połączył ją Pozzo z architekturą rzeczywistą wnętrza kościoła tak, że…
Czytaj więcej...
Iluminacja gotycka – kontynuacja
W latach 1250-1275 pracownie paryskie (Saint Denis musiało odgrywać tu rolę pierwszorzędną) pracują głównie na zamówienie Ludwika Sw. Dzięki temu możemy poznać gust tego władcy, który stanowi zapewne najszlachetniejszy wyraz swego wieku. Jasna gama, finezja postaci, zrównoważenie kompozycji, zdradzają upodobanie w delikatności i wy- subtelnieniu.…
Czytaj więcej...
Pierwsze prace sewilskie Velazqueza
Pierwszy nauczyciel Velazqueza, Herrera, nie kształcił go długo, ale wywarł nań wpływ przemożny. Jemu to przyszły malarz królewski zawdzięczać będzie zmysł obserwacji i zamiłowanie do tematyki rodzajowej opartej na rodzimym folklorze hiszpańskim. Wpływu tego nie zaćmi kolejny mistrz, pedantyczny Francisco Pacheco, konserwatywny eklektyk, raczej…
Czytaj więcej...