Edukacja

Malarstwo hiszpańskie Wieku Złotego posiada trzy odmienne oblicza: włoskie i caravaggiowskie - Ribera, mistyczne i ludowe - Zurbaran, Murillo, Valdes Leal: trzecie oblicze reprezentuje mistrz związany z dworem, którego niesposób zaliczyć do jakiejkolwiek grupy - Velasquez.

Szkoła andaluzyjska odznaczałaby się więc doskonałością plastyczną i intensywną ekspresją dzieł, które do niej należą. Należy wyróżnić pracownie w Sewilli, Grenadzie, Maladze: ale dalecy jesteśmy od ostatecznej klasyfikacji i atrybucji. W Sewilli najwybitniejszą postacią jest Martines Montanés (1568 -1649), choć obok niego coraz wyraźniej…

Dzięki stanowisku pierwszego malarza dworu i pracowni kształcącej rzesze młodych malarzy miał Vouet wielki wpływ na ówczesne malarstwo francuskie, tym bardziej iż uważano go powszechnie za najwybitniejszego z artystów paryskich (Poussin stale przebywał we Włoszech). Wpływ Voueta odczytujemy nie tylko u jego uczniów, ale i u kolegów. Tak np.…

Pobyt w Anglii (poza krótkimi wypadami do ojczyzny i Paryża) miał trwać do końca życia artysty. Były to lata triumfu. Król stworzył mu idealne warunki pracy, malował więc mnóstwo portretów całej królewskiej rodziny Stuartów, dworzan i najwybitniejszych postaci arystokracji angielskiej. Portrety te niezwykle się Anglikom podobały, gdyż malarz nie…

Podobnie jak Ingresa, tak i nazareńczyków niemieckich należy wiązać , z klasycyzmem. Nazwą tą obejmuje się artystów: Qyerbeeka..?orneliusa, Schadowa, Schnorra von Carolsfeld, osiadłych ok. r. 1812 w Rzymie, żyjących wspólnie na Pincio, w dawnym klasztorze S. IsicTófo, i próbujących zwrócić malarstwo ku. jego początkom. W większości byli to…

Okresem największego rozwoju rzeźby romańskiej jest w. XII, do którego zalicza się, podobnie jak w architekturze, ostatnie lata XI stulecia. Również w tej dziedzinie cały wiek XI jest okresem bardzo ciekawych doświadczeń.

Z tego wszystkiego, cośmy powiedzieli wyżej, wynika, że - czy to pod wpływem sklepień kopulastych hiszpańsko-maurytańskich, czy armeńskich - wielu architektów w końcu wieku XI i na początku wieku XII używało w Anglii, Lombardii i Francji podobnego sposobu technicznego, polegającego na przerzucaniu łuków pod sklepieniem kopulastym, półkopulastym,…

Giovan Battista Baccicia (1639-1709) zasłynął niemal wyłącznie jako twórca gigantycznych dekoracji ściennych w kościele II Gesu, nad którymi pracował piętnaście lat (1667- 1682). Są to malowidła dekorujące strop nawy głównej, apsy- dy i wnętrze kopuły - o powierzchni dwukrotnie większej niż strop Kaplicy Sykstyńskiej. Freski Baccicii, iluzjoni-…

Po r. 1875 Manet przechodzi na jasne malarstwo efektów świetlnych. Oddziaływa na niego w tym czasie jego szwagierka, Berthe Morisot (1841 - 1895). Nie uczestniczy w wystawach impresjonistów, zostaje wierny oficjalnemu Salonowi, a zwłaszcza nie stosuje plamy dywizjoni- stycznej poza jednym, wyjątkowym obrazem, U ojca Lathuille (1879, Tournai). Le…

Jakież jednak postępy poczynił talent Velázqueza od czasu Kuźni Wulkana, nie mówiąc już o okresie sewilskim! Doskonałe operowanie światłem, rozedrganym w słońcu powietrzem nasyconym pyłkami kurzu pozwoliło malarzowi na osiągnięcie zadziwiających efektów kolorystycznych, niemal impresjonistycznych, jak w pejzażach rzymskich. Ten efekt…