Edukacja

Pejzaż w rozumieniu XIX w. istnieje już w końcu XVIII stulecia we Francji i w Anglii. Być może, że nowoczesny pejzaż narodził się w ogóle w Anglii. W każdym razie najwybitniejsi artyści uprawiali go tu bez przerwy od XVIII w. Był on punktem wyjścia dla malarstwa Gainsbo- rougha, który nigdy go nie zarzucił. „Maluję - mawiał - portrety - by żyć,…

Tę skłonność Poussina do heroizacji pejzażu przejął jego uczeń Gaspard Dughet (1615-1675), działający również we Włoszech. Jego pejzaże ze sztafażem mitologicznym, jak również krajobrazy z okolic Frascati i Tivoli, odznaczają się niewielką samodzielnością - wpływ mistrza patronuje całej jego twórczości.

Malarstwo życia codziennego - genre, jest również ulubione w Holandii. Mieszczanin amsterdamski lubi być przedstawiany takim, jakim jest w swym domu, przy swej pracy, w swych rozrywkach. Jan Steen, Gerard Dou, Adriaen i Isaac van Ostade, Metsu i Terborch malują tego rodzaju sceny z niezwykłą drobiazgowością i żywą werwą. Mistrzami są Pieter de…

Spośród licznych pałaców pozawiedeńskich, budowanych przez Hildebrandta, na czoło wysuwa się rezydencja w Pom- mersfelden (Frankonia), wzniesiona dla biskupa z Bambergu. Jest to właściwie dzieło kilku architektów, wśród których jednak Hildebrandt odgrywał rolę czołową, toteż z jego nazwiskiem obiekt ten wiąże się przede wszystkim. Pałac…

Olbrzymie malowidło pokrywające sklepienie całej nawy, a przedstawiające Alegorią misji jezuickich i triumf św. Igna- cego, oparte zostało na zasadach iluzjonizmu, ale specjalnego, który tu po raz pierwszy został wprowadzony. Stosując znany od dawna efekt architektury malowanej, połączył ją Pozzo z architekturą rzeczywistą wnętrza kościoła tak, że…

W latach 1250-1275 pracownie paryskie (Saint Denis musiało odgrywać tu rolę pierwszorzędną) pracują głównie na zamówienie Ludwika Sw. Dzięki temu możemy poznać gust tego władcy, który stanowi zapewne najszlachetniejszy wyraz swego wieku. Jasna gama, finezja postaci, zrównoważenie kompozycji, zdradzają upodobanie w delikatności i wy- subtelnieniu.…

Pierwszy nauczyciel Velazqueza, Herrera, nie kształcił go długo, ale wywarł nań wpływ przemożny. Jemu to przyszły malarz królewski zawdzięczać będzie zmysł obserwacji i zamiłowanie do tematyki rodzajowej opartej na rodzimym folklorze hiszpańskim. Wpływu tego nie zaćmi kolejny mistrz, pedantyczny Francisco Pacheco, konserwatywny eklektyk, raczej…

Rok 1863 stanowi graniczną datę nowego etapu rozwoju realizmu. Jest to data Salonu Odrzuconych (Salon des Refusés), na którym wystąpiła cała grupa zwolenników Courbeta, jego sposobu malowania, jeśli już nie jego teorii. W skład jej wchodzą Manet i Whistler, podobnie jak Legros (1837 - 1911), którego Publiczne przyznanie sią do winy przypomina Zur-…

Z imieniem Borrominiego łączy się nam płynność linii, falistość fasad, dowolność i fantastyczność w komponowaniu rzutów oraz rozwiązywanie wnętrz nie za pomocą dekoracji, w których tak wielką rolę odgrywa rzeźba (zwłaszcza u Berni- niego), lecz wyłącznie środkami architektonicznymi. Mimo to, a może właśnie dlatego, osiągał on efekty malowniczości…

Po Daumierze, Millecie i Courbecie realizm ma przed sobą jeszcze długą drogę: zmienia on się zresztą, a mianowicie wyzbywa swej treści politycznej i społecznej. Znajduje poparcie w literaturze, a nawet w całokształcie idei panujących we Francji za czasów Drugiego Cesarstwa. Należy sobie zdać sprawę z faktu tej wspólnej działalności malarzy i…