admin

Ucieczką od rzeczywistości jest dla niego_ WschócL-jdzieki szkicom zebranym w ciągu kilku tygodni pobytu w Afryce, przedłuży niejako ten pobyt o trzydzieści lat. Z albumów tych szkiców czerpać będzie systematycznie tematy: mężczyźni i kobiety (Kobiety algerskie, WesgLeżydowskie w Maroku, Mulay Abd-er-Rahman), pejzaże (Brzegi UedSebu), wreszcie -…

Charles Le Brun (1619-1690) był uczniem Voueta, mala- rzem-dekoratorem. Przed przybyciem do Wersalu znany już był jako dekorator wielu pałaców, a w Vaux-le-Vicomte objawił duże zdolności organizatorskie i „reżyserskie”: on to organizował słynne festyny na zamku ministra Fouqueta, które tak bardzo drażniły króla. Po przybyciu do Wersalu szybko…

W produkcji obu ośrodków napotykamy przede wszystkim pewien element wspólny - antepedium ołtarzowe. Dekoratorzy od dawna kierowali wszystkie swoje wysiłki na ozdobę ołtarza, tego istotnego przedmiotu kultu. Używano drogocennego materiału, o ile to było możliwe, a temat był zawsze wzniosły i budujący: najczęściej Chrystus na majestacie w otoczeniu…

Był to zresztą rys znamienny dla całej ówczesnej arystokracji angielskiej, który doskonale umiał podkreślić malarz. Jego portrety książąt, hrabiów i lordów, jeśli nie przedstawiają pyszałków, to w każdym razie uderzają owym dystansem, jakim w życiu starali się oni odgrodzić od tłumu. Zdarzają się wyjątki, jak np. Portret lorda Whartona, ale…

Zachód. - Mamy więc jeszcze jeden przykład świadczący o poważnym wkładzie Wschodu w sztukę średniowiecznego Zachodu. Jednak należy postawić zagadnienie wstępne przed rozważeniem całości problemu. Czy krzyż żebrowy albo przynajmniej przekątne łuki wzmacniające nie były znane Rzymianom? Tak - mówi Formigé (BM, 1913), który upodabnia do systemu…

Hubert Robert (1733 - 1808), z pokolenia Fragonarda i Greuze’a, jest artystą o jeszczeT&ardziej różnorodnych tendencjach twórczych, być może i dlatego, że jego indywidualność nie była zbyt silna. Pracował szybko, starał się uczynić zadość wszystkim zamówieniom, a tym samym i wszystkim gustom swej epoki: łączy je więc w swej artystycznej…

Stosunek Francji do baroku włoskiego różni się od stosunku Anglii czy Holandii. Ten sam powód niechęci - a jest nim wierność tradycjom renesansu - działa we Francji tak samo, jak i w Anglii: inne szczególne przyczyny wzmacniają go jeszcze. Ale ponieważ Włochy sąsiadują z Francją, ich wpływ z natury rzeczy jest tu większy. We Francji toczy się…

Tkaniny, mimo zrozumiałego poszukiwania silnych efektów, nie uniknęły wpływu miniatury. Jedyne ważne dzieło dochowane z tego okresu, tkanina z Apokalipsą z Angers (ok. 1395), wykonane w Paryżu dla księcia Anjou, jest niewątpliwie transpozycją miniatury: znamy autora kartonu, Jeana Bandol, zwanego również Hennequin z Brugii, malarza Karola V.

Starożytność zwycięża w twórczości Jeana Goujon (ok. 1510 - 1568). Ten utalentowany artysta jest o wiels mniej włoski niż rzymski lub grecki. Wraz z niewieloma artystami XVIII w., jak Clodion lub w innych dziedzinach Gabriel, jest on jednym z tych artystów francuskich, których twórczość nasuwa na myśl sztukę grecką, w szczególności Attykę. Nie ma…

Pod względem historycznym, być może, większe znaczenie przypisać należy rodzinie malarzy Bassano (Da Ponte, zwani Bassano). Najważniejszy z nich Jacopo (1510 lub 1515? - 1592) nadaje scenom z Ewangelii charakter życia potocznego (Ostatnia wieczerza, Rzym, Gall. Borghese): zwłaszcza jego liczne Pokłony pasterzy są to czarujące sceny wiejskie.…